مطالعه صورت‌بندی مؤلفه‌های آثار نقاشی زنان در ایران در دهه‌های 1370 و 1380

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشکدة هنر و معماری دانشگاه علم و فرهنگ

2 کارشناس‌ارشد پژوهش هنر

چکیده

هدف از این پژوهش شناخت مؤلفه‏ های نقاشی زنان در دهه‏ های 1370 و 1380 است. بی‏شک، گشایش فضای هنری برای فعالیت‌ِ زنان و افزایش شمار زنان نقاش میدانی برای شناسایی این فضا فراهم می‏ آوَرد. در این پژوهش، از نظریة‏ جیمز پل جی و روش تحلیل متن او استفاده شد. جامعة آماری شامل دَه زن نقاش معاصر است: پنج هنرمند از فعالان دهۀ 1370 و پنج هنرمند از دهۀ 1380. از هر هنرمند دَه اثر، بر اساس روش تحلیل متن، برگزیده و تحلیل شد. بر اساس داده‏ ها و نتایج این پژوهش، آثارِ این نقاشان معاصر ایرانی تقریباً دارای مؤلفه‌های مشترکی است؛ این مؤلفه‌ها از تجربیات همسان زنان هنرمند در جامعۀ ایرانی سرچشمه می‌گیرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A study on the forms and components of Iranian female painters’ artworks

نویسندگان [English]

  • javad Alimohammadi Ardakani 1
  • marjan Edraki 2
1
2 researcher
چکیده [English]

This paper is an attempt to explain the form and components of Iranian female painters artworks in the 70s and80s hijri. It seeks to assess women’s paintings of two decades ago in comparison with current Iranian artworks. Undoubtedly, the growth in the number of those who produce artworks motivates the researcher to study women’s produced paintings to identify Iran’s current art field. To achieve this goal, the theory of Paul Gay and his method in text analysis are used. Our study sample consists of 10 current female artists (five from the 70s and five from the 80s). From each artist 10 works are chosen to analyze. Our research findings show that the components and structure of current female works can be interpreted as a tendency to urban and industrial system of the contemporary world, individual identity, religious beliefs and femininity. On the other hand, the important position of the feminine gender identity and the appearance of female’s life environment in today’s world are revealed. In addition, it can be said that Iranian art in the 70’s  hijri , has changed gradually and it has moved towards existing reality. These changes are dependent on the relation with the international art and a close attention to the society. Beside these processes, women's art has been grown considerably since two decades ago.
Furthermore, the existed structure and components in the paintings under study reveal the identification and direction of the art among contemporary women painters. There are almost common structures in the paintings which are derived from the common experiences of the Iranian society at large. Female artists in these two contemporary decades have moved toward their personal and individual dialogue. The female group of artists is gradually questioning the dominance of male group to reach their own personal language and individual concerns

کلیدواژه‌ها [English]

  • form and components
  • current female painters
  • Iranian contemporary painting
  • women painting
  • contemporary art region
ادراکی، مرجان (1392). «تحلیل ساختاری آثار نقاشان زن دهه‌های 1370 و 1380 ﻫ. ش ایران (مطالعة موردی مسئلة جنسیت)»، رسالة کارشناسی ارشد، دانشگاه علم و فرهنگ.
اسکولز، رابرت (1379). درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیات، ترجمة فرزانه طاهری، تهران: آگه.
حاجی‌طاهری، دامونا (1390). «نسل رویکردهای زنانه در هنر معاصر ایران»، پ‍ای‍ان‏ن‍امة کارشناسی ارشد نقاشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشکدة هنر و معماری.
حسینی، یاسمن (1380). «نقاشی معاصر ایران و معرفی چند نقاش جوان زن ایران»، پ‍ای‍ان‏ن‍امة کارشناسی ارشد نقاشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشکدة هنر و معماری.
حجازی، بنفشه (1385). تاریخ هیچ‌کس: بررسی جایگاه زن ایرانی در عصر افشاریه و زندیه، تهران: قصیده‌سرا.
 
راودراد، اعظم، مریدی، محمدرضا و تقی‌زادگان، معصومه (1389). «تحلیلی بر بازنمایی زن در نقاشی معاصر ایران»، زن در توسعه و سیاست، ش 28.
رجبی، محمدحسن (1374). مشاهیر زنان ایرانی و پارسی‌گوی از آغاز تا مشروطه، تهران: سروش.
شریعتی مزینانی، سارا و مدرس صادقی، مریم (1390). «بازنمایی زن در آثار زنان نقاش معاصر ایران»، جامعه‌شناسی هنر و ادبیات، ش 2.
عزیز، مونا (1390). «رابطة نقاشی و ساختار اجتماعی در ایران معاصر (1340 ـ 1384)»، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، رشتة پژوهش هنر، دانشگاه علم و فرهنگ، گروه پژوهش هنر.
فشنگچی، مینا (1384). «تأثیر فمینیسم بر هنرهای تجسمی»، تندیس، ش 53.
گری، بازل و دیگران (1376). سیر تاریخ نقاشی ایرانی، تهران: امیرکبیر.
گودرزی، مصطفی (1377). «درآمدی بر نقاشی معاصر ایران»، هنرهای تجسمی، ش 2.
مریدی، محمدرضا (1388). «نقاشی زنان؛ نقاشی زنانه (مقایسة به‌کارگیری شگردهای بصری و سبک‌‌های هنری در نقاشی زنان و مردان)»، پژوهش زنان، دورة 7.
مشک‌زاد، پریدخت (1384). «نقد و بررسی آثار نقاشان زن ایرانی معاصر (با رویکرد فمینیستی)»، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، رشتة پژوهش هنر، دانشگاه تهران، دانشکدة هنرهای زیبا.
واعظ‌نیا، پانته‌آ (1382). «نقش زنان در نقاشی امروز ایران»، عروس هنر، ش 21.
 
Gee, J. P. (2011). How to do discourse analyses, New York and London: Routledge.
 ــــــــــ(2001). “Reading as situated language: A sociocognitive perspective”, Journal of Adolescent & Adult Literacy, 44, 714-725.
 ــــــــــ(1989). “Literacy, discourse, and linguistics: Introduction”, Journal of Education, 171, 5-17.
 ــــــــــ(1993). “Critical literacy/socially perceptive literacy: A study of language in action”, Australian Journal of Language and Literacy, (16): 333-355.