نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر. تهران
چکیده
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
برای نگارش تاریخ هنر معاصر نمی توان به زندگی نامه نگاری هنرمندان و تاریخ نگاری رویدادهای هنر و مطالعه نوعشناسانه و سبکشناسانه آثار هنری اکتفا کرد؛ بلکه باید پرسید چگونه تاریخِ رویدادها شکل می گیرد و سبک ها پدید می آیند؟ چگونه نظام های قدرت فراز و فرود جریان های هنری را جهت می دهند؟
در مقاله حاضر این پرسش دنبال می گردد که تقابل ایده آلیسم صاحبان قدرت و رئالیسم حاشیه نشینان قدرت به عنوان تقابل ساختاری به سبک ها و جریان های هنری ایران شکل داده اند؟ البته منظور از رئالیسم بازنمایی واقعنمایانه و طبیعت نمایانه و تقلیل آن به سبک های محدود در تاریخ هنر نیست بلکه منظور مواجهه تجربی و عملی با جهان است؛ از همین رو در رویارویی با ایده آلیسم قرار دارد که مواجه استعلایی و نمادی با جهان است. در این مقاله برای مطالعه فراز و فرود جریان های هنری ایران به مطالعه ظهور و گسترش طبقه متوسط و کشمکشهای طبقه متوسط جدید و قدیم و هژمونیک شدن ارزش های این طبقات در تاریخ تحولات اجتماعی پرداخته شد. در نهایت پنج دوره پر فراز و نشیب تحت عنوان شکلگیری رئالیسم در دوران مشروطه، افول رئالیسم در برابر ایده آلیسم تاریخ گرا و اصالت گرای پهلوی، حیات کوتاه رئالیسم انقلابی، افول رئالیسم در برابر ایدهآلیسم مذهبی پس از انقلاب و بازگشت دوباره رئالیسم انتقادی مورد مطالعه قرار گرفت.
کلیدواژهها [English]