Symptomatology of Hermeneutics of the Self in Literary Modernism

Document Type : Research Paper

Author

phd stu. in kharazmi university

Abstract

In the last years of his life, Foucault introduced Techniques of the Self as alternative form of technique in the humanities. By Genealogy of Techniques of the Self from ancient Greece to modern times, he introduces Hermeneutics of The Self as the most advanced and sophisticated form of Techniques of the Self. By applying Hermeneutics of The Self to itself, the modern subject exposes and interprets the flow of thoughts, inner secrets, and the most hidden layers of his psychic realm to Symbolic Order, as an open text. The subject is now controlled not only by the Techniques of Domination, but also by the general field of public morality and culture through Hermeneutics of The Self practices. Literary modernism, on the other hand (twentieth-century avant-garde literary and artistic currents), contains aspects and symptoms that show considerable affinity with symptoms of Hermeneutics of the Self. Symptomatology of modern literature from the classicism age to the first half of the twentieth century shows a process of moving towards introversion, self-referral, self-expression, self-reflection, and exploration of the psychological realm to the deepest its layers; Symptoms that are all recognizable as Hermeneutics of The Self symptoms. In general, the symptomatic reading of literary modernism shows that the basic symptoms of Hermeneutics of The Self are recognizable in this form of literature

Keywords


  1. ایگلتون، تری .(1393). مارکسیسم و نقد ادبی، ترجمۀ اکبر معصوم بیگی، تهران: بوتیمار.
  2. ایگلتون، تری .(1395). درآمدی بر نظریه ادبی، ترجمۀ عباس مخبر، تهران: مرکز.
  3. آلتوسر، لویی .(1398). علم و ایدئولوژی، گردآوری و ترجمۀ مجید مددی، تهران: نیلوفر.
  4. دریدا، ژاک .(1374). نهاد عجیبی به نام ادبیات، ترجمۀ سعید الیاسی بروجنی، گردون، سال ششم، شماره 51.
  5. دریدا، ژاک .(1396). مواضع، ترجمۀ پیام یزدانجو، تهران: مرکز.
  6. دریفوس، هیوبرت و رابینو، پل .(1387). میشل فوکو، فراسوی ساختارگرایی و هرمنوتیک، ترجمۀ حسین بشیریه، تهران: نی.
  7. دلوز، ژیل .(1396). ارائه زاخر مازخ: سردی و شقاوت، ترجمۀ پویا غلامی، تهران: بان.
  8. سید حسینی، رضا .(1398). مکتب‌های ادبی، تهران: نگاه.
  9. فروید، زیگموند .(1397). کودکی را می‌زنند، ترجمۀ مهدی حبیب زاده، تهران: نی.
  10. فروید، زیگموند .(1398). اصول روانکاوی بالینی، ترجمۀ سعید شجاع شفقی، تهران: ققنوس.
  11. فوکو، میشل .(1391). تولد زیست سیاست، ترجمۀ رضا نجف زاده، تهران: نی.
  12. فوکو، میشل .(1395). خاستگاه هرمنوتیک خود، ترجمۀ نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، تهران: نی.
  13. فوکو، میشل .(1396). تئاتر فلسفه، ترجمۀ نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، تهران: نی.
  14. Adorno, T.W. (2002), Aesthetic Theory, Tra. R. Hullot-Kentor, London and N.Y: Continuun.
  15. Grant, D. (2019); Realism,

16.    Jefferson, A. (2014); Modern Literary Theory: A Comparative Introduction, N.Y: Barnes & Noble Imports.

  1. Foucault, M. (2010); The Hermeneutics of the Subject: Lectures at the Collège de France 1981-1982. Edited by Frédéric Gros. Translated by Graham Burchell. New York: Palgrave Macmillan.
  2. Foucault, M. (2012); Le gouvernement de soi et des autres. Cours au college de france. 1982- 1983. Tranclated by F.Gros, Paris: Seuil- Gallimard.
  3. Foucault, M. (2013); Le courage de la verite. Le gouvernement de soi et des autres (2). Cours au college de france. 1984. Tranclated by F.Gros, Paris: Seuil- Gallimard.