Sociological Approach to Mission of Committed Artist; Case Study: Painting of Islamic Awakening Movement

Author

Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran

Abstract

The mission of the artist and the role of art in society is one of the constant questions of art that has been discussed among academicians since beginning of the contemporary art history. The spectrum begins with the art for art sake theory and continues to the l’art utile theory. The research question is what are the differences between the general and special audience perceptions of the concept of the beauty of artwork? The case study includes 10 samples that have been selected from the paintings of the Islamic Awakening Movement. Participants in the test were divided into two groups: 1- Special audience: The professional artists and and the professional art lovers. 2- General audience: Public interested in the works of the Islamic Awakening Movement. In this test, Cronbach's alpha method is used to calculate reliability. The population includes 404 participants including 173 participants in the first group; and 231 participants in the second group. The results of the research emphasize that just as friendship with people and special attention to the status of the artist and his cultural and social mission has been the key to the eternity and permanence of Islamic art. In order to fulfill its social mission, a committed artist needs to design and produce works that are comprehensible to the general public while observing artistic concepts, principles and values.

Keywords


  1. قرآن مجید
  2. احتشامی، مهناز، مظفر، فرهنگ،  امین پور، احمد، و اخوت، احمدرضا (1397). «مهارت‌های تفکر هنرمند»،ارتقای حسن‌بینی با بهره‌مندی از آیات قرآن».  قبسات. تابستان 1397، 23(88)، صص 151 – 173. لینک دسترسی:

http://qabasat.iict.ac.ir/article_32398_197d0360174d47a8f5a41bd21be91a7b.pdf 2020-08-24

  1. اژدری، میلاد (1396). «رسیدن به حس وحدت، ماندگاری و جاودانگی در معماری  با بهره گیری از عناصر تأثیر‌گذار معماری اسلامی». مطالعات مهندسی. 1396(33)، صص 181-210. لینک دسترسی: (http://journals.police.ir/article_13301.html) (2020-11-01).
  2. اکرمی، میرجلیل، و عابدی، محمدرضا (1387). «نقد و تحلیل نظریه «هنر برای هنر» از منظر تفکر دینی و توحیدی». نثرپژوهی ادب فارسی (ادب و زبان).  زمستان 1387، 24، صص 1-24. لینک دسترسی: (2020-10-18) (https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=92485)
  3. پهلوان، چنگیز (1378). فرهنگ شناسی، چاپ اول، تهران: انتشارات پیام امروز.
  4. پورمند، فاطمه (1396). «افق بیناذهنی هنرمند و مخاطب در هنر تعاملی معاصر (با نگاهی به پروژه تعاملی کتابخانه قلب)». مبانی نظری هنرهای تجسمی. بهار و تابستان 1396، 3، صص 61-76. لینک دسترسی: (https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=462713) (2020-09-04)
  5. تولستوی، لئو (1394). هنر چیست؟. ترجمة کاوه دهگان. تهران: امیرکبیر.
  6. حکیمی، محمدرضا (1389). ادبیات و تعهد در اسلام: بحث و نمونه. چاپ پانزدهم،  تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
  7. رازی زاده، علی (1397). «نقش هنر و جایگاه هنرمند در شهر خدای آگوستین».معرفت ادیان. پاییز 1397، 9(4)، صص 79 – 92. لینک دسترسی:

(https://www.sid.ir/fa/Journal/ViewPaper.aspx?ID=497899) (2020-11-01)

  1. راودراد، اعظم، و همایون پور، کیارش (1383). «جامعه هنرمند و هنرمند جامعه: تحلیل جامعه شناختی آثار سینمایی بهرام بیضایی». هنرهای زیبا. 19(19)، صص 85-94. لینک دسترسی: (2020-09-02) (https://jhz.ut.ac.ir/article_10694_70773fe7e9623b8a0d45b36fbd06356a.pdf)
  2. ریمر، بو و گیبینز، جان آر. (1381). سیاست پست مدرنیته. ترجمة منصور انصاری، تهران: گام نو.
  3. شاهنده، نوشین و نوذری، حسینعلی (1392). «"هنر" و "حقیقت" در نظریة زیباشناختی آدورنو». حکمت و فلسفه. 9(35)، صص 35-60. لینک دسترسی:

 (2020-10-28) (https://wph.atu.ac.ir/article_388.html)

  1. شریعتی، علی (1350). مسئولیت شیعه بودن. تهران: حسینیه ارشاد.
  2. شمس، مهدی، و مشکات، محمد (1397). «نگرش نوئل کرول درباره معنا و ذهنیت هنرمند». متافیزیک (مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی اصفهان). بهار و تابستان 1397، 10(1)، صص 93 - 106.
  3. طاهباز، منصوره (1382). «زیبایی در معماری». مجله صفه. دوره 13، شماره­های 3-4، صص 74-97. لینک دسترسی: (http://sofeh.sbu.ac.ir/article/view/1638) (2020-10-30)
  4. سعدی (1348). گلستان سعدی. به کوشش دکتر خلیل خطیب رهبر، چاپ اول، تهران: انتشارات صفی‌علی‌شاه.
  5. کریمیان، فرزانه (1383). «موریس بارس، منتقد هنری یا دوستدار روحیات هنرمند؟». پژوهشنامه علوم انسانی. پاییز و زمستان 1383، 44-43، صص 131 – 142. لینک دسترسی: (https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=37956) (2020-06-12)
  6. مجلسی، محمدباقر، (قرن ۱۱ ه.ق)، بحارالانوار. جلد 92، بیروت: الدراسه العالمیه.
  7. : (https://hawzah.net/fa/Hadith/View/47899) (2020-10-27)
  8. مجلسی، محمدباقر، (قرن ۱۱ ه.ق)، بحارالانوار. جلد ۷۵.
  9. محتشم، عادله (1395). «بررسی جایگاه "قصد هنرمند" در مداخلات حفاظتی و مرمتی در آثار فرهنگی-تاریخی». نامه هنرهای تجسمی و کاربردی. پاییز و زمستان 1395،  9(18)، صص 101 – 119.
  10. مظفر، فرهنگ؛ امین پور، احمد؛ اخوت، احمدرضا؛ و احتشامی، مهناز (1395). «رابطه تفکر هنرمند با حُسن بینی و ارتقای کارآمدی او در فرایند خلق اثر برمبنای جهان‌بینی اسلامی».  مطالعات تطبیقی هنر. پاییز و زمستان 1395، 6(12)، صص 15 – 25. لینک دسترسی:

(https://www.sid.ir/fa/Journal/ViewPaper.aspx?id=468671) (2020-11-01)

  1. مهدوی نژاد، محمدجواد (1384)، «آموزش نقد معماری: تقویت خلاقیت دانشجویان برای تحلیل همه‌جانبه آثار معماری»، مجله هنرهای زیبا، شماره 23، صص 69-76. لینک دسترسی:

(https://journals.ut.ac.ir/article_10716_617fad24a868a77cfa080aa5833a1b2c.pdf) (2020-10-29)

  1. مهدوی­نژاد، محمدجواد  (1383). «حکمت معماری اسلامی، جست‌وجو در ژرف‏ساخت‏های معنوی معماری اسلامی»، مجله هنرهای زیبا، شماره 19، صص 57-66. لینک دسترسی: (2020-10-29) (https://journals.ut.ac.ir/article_10691_2f9f0b4df41dcdb4da949272a8fa0466.pdf)
  2. مهدوی­نژاد، محمدجواد (1381). «هنر اسلامی، در چالش با مفاهیم معاصر و افق‌های جدید»، مجله هنرهای زیبا، شماره 12، صص 23-32. لینک دسترسی:

(https://journals.ut.ac.ir/article_10646_6e80c03e63a7b07eaf5acb767eea9551.pdf (2020-10-29)

  1. راسخوان (1399). تصاویر، پوستر ها و کاریکاتور های بیداری اسلامی در بحرین و جنایات آل خلیفه و آل سعود. (https://rasekhoon.net/photogallery/show/478531) (2020-10-27)
    1. Alejandra Pareja, Maria (2017). The Arab Spring: A Democratic Domino Effect. (https://medium.com/@maaale009_9466/the-arab-spring-a-democratic-domino-effect-6c7303eeef2f) (2017-12-12)
    2. Claude E. Shannon and Warren Weaver (1949). The Mathematical Theory of Communication. University of Illinois Press. ISBN 978-0-252-72548-7.
    3. Claude Shannon (1948). A Mathematical Theory of Communication. Bell System Technical Journal. 27 (July and October): 379–423, 623–656. doi:10.1002/j.1538-7305.1948.tb01338.x. hdl:10338.dmlcz/101429. (July, October)
    4. Croce , Benedetto (2013). The Essence of Aesthetic. HardPress Publishing (January 28, 2013). (ISBN-13 : 978-1313090223)
    5. Lindsey, Ursula (2017). What Art Can Teach Us About the Arab World.  (https://www.al-fanarmedia.org/2017/03/art-can-teach-arab-world/) (2017-03-31) 
    6. Lau, K. Y. (2020). Aesthetic attitude and phenomenological attitude: From Zhu Guangqian to Husserl. In Phenomenology and the arts: Logos and aisthesis (pp. 11-25). Springer, Cham.
    7. Neil Sengupta, Arnab (2015). (https://www.aljazeera.com/features/2015/03/10/the-fallen-leaves-of-the-arab-spring) (2015-03-10)
    8. Orsini, G. N. G. (1961). Benedetto Croce, Philosopher of Art and Literary Critic, Carbondale: Southern Illinois University Press.

35. Taylor, H. (2017). Ancients, Moderns, Gender: Marie-Jeanne L’Héritier’s ‘Le Parnasse reconnoissant, ou, Le triomphe de Madame Des-Houlières’. French Studies71(1), 15-30. https://doi.org/10.1093/fs/knw261