TY - JOUR ID - 73195 TI - تحلیل چگونگی شکل گیری میدان تئاتر نوین عصر مشروطه ایران ( با تکیه بر وضعیت تئاتر کشور بین سال های 1280 تا 1300 شمسی بر اساس آراء پیر بوردیو) JO - جامعه شناسی هنر و ادبیات JA - JSAL LA - fa SN - 2538-5046 AU - تعلیمی, آهو AU - محمودی بختیاری, بهروز AD - فارغ التحصیل کارگردانی نمایش، مقطع کارشناسی ارشد، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران AD - عضو هیات علمی دانشگاه تهران/استاد مشاور دوم Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 11 IS - 1 SP - 89 EP - 106 KW - نمایش عصر مشروطه KW - تئاتر نوین عصر مشروطه KW - تمایز KW - سرمایه KW - میدان DO - 10.22059/jsal.2019.282829.665761 N2 - چگونگی شکلگیری و ساختار یافتن میدان تئاتر نوین عصر مشروطۀ ایران، قطبهای تئاتری این دوره و تکوین زیر میدانهای آن، زمینۀ مورد بحث این پژوهش میباشد. تئاتر نوین ایران کمی پیش از آغاز مشروطیت بین سالهای 1280 تا 1300 به مثابۀ یک میدان شکل پیدا کرد. این فرایند حاصل تغییر در نظام سرمایه و عادتوارههای کنشگران آن بود که با ایجاد بدعت در سبکها و فرمهای متداول نمایش این دوره، خواهان استفاده از تئاتر نوین به عنوان ابزاری جهت اعتلای فرهنگ عموم و آگاهی بخشی سیاسی جامعه بودند. چگونگی حرکت و فعالیت این گروهها، جایگاه و مواضع عاملان گروهها به لحاظ اجتماعی و هنری، نوع سرمایه و عادتوارههای آنان و چگونگی ارتباطشان با ساختار سیاسی حاکم و قطب نمایش عامه پسند از مهمترین پرسشهای مطرح شده در این پژوهش میباشد. در انتها درمییابیم تئاتر نوین عصر مشروطه دارای تمایز قابل تاملی از نمایش عامه پسند آن دوره و حاصل سرمایه های فرهنگی، اجتماعی و نمادین برآمده از جریان مشروطیت است و در مسیر کاملا متفاوتی از نمایش عامه پسند جریان دارد. این پژوهش در تحلیل محتوای خود از شیوۀ ساختارگرایی تکوینی پیر بوردیو بالاخص مفاهیم تمایز، میدان و سرمایه بهره گرفته است. UR - https://jsal.ut.ac.ir/article_73195.html L1 - https://jsal.ut.ac.ir/article_73195_e7c0676197832e32b989dda7b9a50f49.pdf ER -