TY - JOUR ID - 54247 TI - بازتاب تک‌صدایی و خودگومندی جامعة ایرانی در رمان بوف کور JO - جامعه شناسی هنر و ادبیات JA - JSAL LA - fa SN - 2538-5046 AU - نجف زاده, مهدی AU - جزائی, محدثه AD - استادیار علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد AD - دانشجوی کارشناسی‌ارشد علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد Y1 - 2014 PY - 2014 VL - 6 IS - 2 SP - 287 EP - 307 KW - بوف کور KW - زبان‌شناسی اجتماعی KW - فرهنگ روزمره KW - گفتگومندی KW - موقعیت‌مندی DO - 10.22059/jsal.2014.54247 N2 - این مقاله با به کارگیری روش‌شناسی پسافرمالیسم باختین و با تأکید بر نظریة زبان‌شناسی اجتماعی، به نقد سنت تحلیلی بوف کور پرداخته است. مؤلفه‌های سه‌گانة «موقعیت‌مندی، کرونوتوپ و منطق مکالمه» در بوف کور خوانده و استدلال شد و برخلاف سنت تحلیلی مألوف و رایج، این رمان فاقد بافت اجتماعی- سیاسی مشخص (از لحاظ زمانی) در جامعة ایرانی است. در نقدهای ادبی مربوط به بوف کور حداقل از دو بافت «جامعة پیشااسلامی» و «جامعة استبدادی دورة رضا شاه» سخن گفته شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد، عناصری از تک‌صدایی، نکوهش زندگی روزمره و امتناع از گفتگو در جامعة ایرانی در رمان بوف کور وجود دارد. گریز اخلاقی ایرانیان از زندگی روزمره، روابط سلطه‌آمیز در حوزة عمومی و میل به باطنی‌گرایی در مناسبات اجتماعی به نوبة خود موجب کم‌رنگ شدن کرونوتوپ در جامعة ایرانی شده است UR - https://jsal.ut.ac.ir/article_54247.html L1 - https://jsal.ut.ac.ir/article_54247_5edd63bf6b5c21ff1e805208aff21273.pdf ER -