@article { author = {Hosseini Pakdehi, Alireza and Naghibulsadat, Seyyed Reza and Goudarzi, Mohsen}, title = {Religious representation in after-revolution Cinema;Relation to Social Context and Mediated Religion}, journal = {Sociology of Art and Literature}, volume = {9}, number = {1}, pages = {1-28}, year = {2017}, publisher = {Tehran University, Faculty of Social Science}, issn = {2538-5046}, eissn = {2980-8685}, doi = {10.22059/jsal.2017.237471.665523}, abstract = {This paper has focused on how different aspects of religion including faithful, emotional, behavioral, knowledge and consequence have been represented in after-revolution Iranian Cinema. The relations of these aspects to social contexts and mediated cinema have been studying too. Therefore, the films which have closer characteristics to best definition of religious cinema have been selected; “Tobeh Nosuh” and “Ofogh” of 60s, “From Karkheh to Rhein” and “The color of paradise” of 70s, “So far-So close” and “Gold and Copper” of 80s and “Track 143” of 90s have been selected. The methodology of this paper is qualitative content analysis with Umberto Eco’s semiology. Eco’s codes including perceptive codes, codes of recognition, codes of transmission, tonal codes, iconic codes, iconographic codes, codes of taste and sensibility, rhetorical codes, stylistic codes and codes of the unconscious have been detected in different primary and secondary scenes of these films and different subject matters of religion have been extracted. Some of the results are: the main focused of studied films is on behavioral and knowledge aspects of religion, having deeper concepts in religious cinema in the years after 60s, alignment of studied films to religious process in society and being non-political the films of 80s against hegemony of politics on social structures of Iranians.}, keywords = {Religious Representation,iranian cinema,Religious Cinema,Mediated Cinema,After-revolution Iran}, title_fa = {بازنمایی دین در سینمای پس از انقلاب؛رابطه با زمینه‌های اجتماعی و دین رسانه‌ای شده}, abstract_fa = {این پژوهش به دنبال بررسی نحوه بازنمایی ابعاد پنج گانه اعتقادی، عاطفی، رفتاری، دانشی و پیامدی دین در سینمای پس از انقلاب، زمینه‌های اجتماعی مقولات بازنمایی شده و رابطه سینمای دینی پس از انقلاب با مقوله دین رسانه‌ای شده است. برای این منظور فیلم‌هایی که بیشترین نزدیکی را با تعریف حداکثری سینمای دینی و مذهبی داشته‌اند از دهه‌های مختلف با نظر صاحبنظران این حوزه انتخاب شدند. فیلم‌های «توبه نصوح» و «افق» از دهه 60، «از کرخه تا راین» و «به رنگ خدا» از دهه 70، «خیلی دور-خیلی نزدیک» و «طلا و مس» از دهه 80 و فیلم «شیار 143» از نیمه اول دهه 90 انتخاب شدند. روش‌شناسی این پژوهش تحلیل محتوای کیفی با رویکرد نشانه‌شناسی امبرتو اکو است. رمزگان‌های ده‌گانه اکو شامل ادراکی، شناسایی، انتقالی، لحن، تصویری، شمایل انگاشتی، ذوق و احساس، نظریه بیان، سبک شناختی و ناخودآگاه در صحنه‌های اصلی و فرعی فیلم‌ها بررسی و مقولات مختلف دینی استخراج شد. از جمله نتایج این پژوهش عبارتست از: اهمیت ویژه ابعاد «رفتاری» و «دانشی» دین در فیلم‌های بررسی شده دهه‌های مختلف، عمیق‌تر شدن دغدغه‌های سینمای دینی در سال‌های پس از دهه 60، سیاسی نبودن فیلم‌های بررسی شده دهه 80 علیرغم سیطره سیاست بر نظامات اجتماعی ایران و همسویی کامل فیلم‌ها با روندهای دینی جامعه در همه دهه‌ها.}, keywords_fa = {بازنمایی دین,سینمای ایران,سینمای دینی و مذهبی,دین رسانه‌ای شده,ایرانِ پس از انقلاب}, url = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64570.html}, eprint = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64570_b5a78f26e6cff9d70e4f35bec032bfea.pdf} } @article { author = {sadeghi fasaee, sohila and parvaei, shiva}, title = {Representation of family relations in Asghar Farhadi's films with the approach of pathological}, journal = {Sociology of Art and Literature}, volume = {9}, number = {1}, pages = {29-52}, year = {2017}, publisher = {Tehran University, Faculty of Social Science}, issn = {2538-5046}, eissn = {2980-8685}, doi = {10.22059/jsal.2017.212832.665416}, abstract = {خانواده یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین نهادهای بشری و موضوع تحقیق مهمی برای محققان است و همیشه توجه محققان و پژوهشگران را به خود جلب کرده است. تجربه زندگی مدرن بیانگر آن است که نهاد خانواده و روابط خانوادگی دچار تغییراتی شده است. اصغر فرهادی از جمله کارگردانانی است که در فیلم‌هایش به موضوعات و مسائل اجتماعی پرداخته و خانواده و روابط خانوادگی یکی از کانون‌های مهم ‌فیلم‌های اوست. سؤال اصلی مقاله حاضر این است که موضوعات اجتماعی در فیلم‌های اصغر فرهادی با موضوع خانواده و روابط خانوادگی چگونه بازنمایی شده است؟ فرهادی چه تصویری از خانواده و روابط خانوادگی در جامعه ایران به تصویر کشیده است و چه تأملات نظری می‌توان از فیلم‌های فرهادی بیرون کشید؟ روش مورد استفاده در این مقاله، تحلیل محتوای کیفی با رویکرد استقرایی مایرینگ بوده و سعی شده است که مضامین آشکار و مضامین پنهان موجود در فیلم‌های مورد مطالعه شناسایی شود. در فرایند تحلیل داده‌ها نیز از روش کدگذاری استفاده شده است. بر مبنای نظریه بازنمایی، بازنمایی صورت گرفته از خانواده و روابط خانوادگی در فیلم‌های مورد مطالعه اصغر فرهادی، روایتی است که از خانواده‌ ایرانی در فضای مدرنیته ارائه شده است. بر اساس مقولات به دست آمده از فیلم‌های مورد مطالعه، می‌توان نتیجه گرفت که فیلم‌های مورد مطالعه بازنمایی‌ای از گسست پیوندهای خانوادگی یا روابط خانوادگی شکننده در جهان مدرن ارائه می‌دهند و در چنین فضایی روابط خانوادگی افراد به استحاله ارزش‌های وفاداری (خیانت)، طلاق، پنهان‌کاری و دروغ‌گویی، بی‌اعتمادی و ناامنی روانشناختی، خشونت، قضاوت‌های نادرست، و تقابل سنت و مدرنیته آغشته است.}, keywords = {بازنمایی,مدرنیته,خانواده ایرانی,روابط خانوادگی شکننده,اصغر فرهادی}, title_fa = {بازنمایی روابط خانوادگی در فیلم‌های اصغر فرهادی با رویکرد آسیب‌شناختی (چهارشنبه‌سوری، درباره الی...، و جدایی نادر از سیمین)}, abstract_fa = {خانواده یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین نهادهای بشری و موضوع تحقیق مهمی برای محققان است و همیشه توجه محققان و پژوهشگران را به خود جلب کرده است. تجربه زندگی مدرن بیانگر آن است که نهاد خانواده و روابط خانوادگی دچار تغییراتی شده است. اصغر فرهادی از جمله کارگردانانی است که در فیلم‌هایش به موضوعات و مسائل اجتماعی پرداخته و خانواده و روابط خانوادگی یکی از کانون‌های مهم ‌فیلم‌های اوست. سؤال اصلی مقاله حاضر این است که موضوعات اجتماعی در فیلم‌های اصغر فرهادی با موضوع خانواده و روابط خانوادگی چگونه بازنمایی شده است؟ فرهادی چه تصویری از خانواده و روابط خانوادگی در جامعه ایران به تصویر کشیده است و چه تأملات نظری می‌توان از فیلم‌های فرهادی بیرون کشید؟ روش مورد استفاده در این مقاله، تحلیل محتوای کیفی با رویکرد استقرایی مایرینگ بوده و سعی شده است که مضامین آشکار و مضامین پنهان موجود در فیلم‌های مورد مطالعه شناسایی شود. در فرایند تحلیل داده‌ها نیز از روش کدگذاری استفاده شده است. بر مبنای نظریه بازنمایی، بازنمایی صورت گرفته از خانواده و روابط خانوادگی در فیلم‌های مورد مطالعه اصغر فرهادی، روایتی است که از خانواده‌ ایرانی در فضای مدرنیته ارائه شده است. بر اساس مقولات به دست آمده از فیلم‌های مورد مطالعه، می‌توان نتیجه گرفت که فیلم‌های مورد مطالعه بازنمایی‌ای از گسست پیوندهای خانوادگی یا روابط خانوادگی شکننده در جهان مدرن ارائه می‌دهند و در چنین فضایی روابط خانوادگی افراد به استحاله ارزش‌های وفاداری (خیانت)، طلاق، پنهان‌کاری و دروغ‌گویی، بی‌اعتمادی و ناامنی روانشناختی، خشونت، قضاوت‌های نادرست، و تقابل سنت و مدرنیته آغشته است.}, keywords_fa = {بازنمایی,مدرنیته,خانواده ایرانی,روابط خانوادگی شکننده,اصغر فرهادی}, url = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64571.html}, eprint = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64571_7bdde000c9302f203fa4c39b02cd668b.pdf} } @article { author = {ravadrad, azam and Mirzadeh Targhi, Ehsan}, title = {Semiotic Analysis of Women Representing in Asghar Farhadi's Films.}, journal = {Sociology of Art and Literature}, volume = {9}, number = {1}, pages = {53-77}, year = {2017}, publisher = {Tehran University, Faculty of Social Science}, issn = {2538-5046}, eissn = {2980-8685}, doi = {10.22059/jsal.2017.213864.665425}, abstract = {Ways of displaying women in the works of a new generation of Iranian directors and the representation way of showing male and female characters in his films is the subject of the research. 3 Films which have been criticized in this regard were “Dance in the Dust”-one of the firsts films directed by Farhadi-,“about ELI”-one of the most praised films directed by him especially by international critics and awarded in Berlinale Film festival- and “the Past” –which was produced abroad and with some non-Iranian actors and actresses. The scientific way of doing research is semiotic analysis and targeted sampling was used to get samples. The main question is that “can we find sensible changes in old ways of representing women compare with men?” The primary hypothesis was that probably there aren’t old stereotypes about men and women roles in Farhadi’s works as a modern director which won big awards and praised by international critics, but the results didn’t confirm that. The results show that outdated beliefs about natural Sex’s Specifications still is existed and emphasized Despite the presence of significant changes in old social roles about women and men and Escrowing key roles to the actress in the reviewed Farhadi’s Films.}, keywords = {Representing,Women,iranian cinema,Sign,Ideology}, title_fa = {نشانه شناسی تصویر زن در سینمای اصغر فرهادی (تحلیل نشانه شناسانه فیلم های سینمایی رقص در غبار، درباره الی و گذشته)}, abstract_fa = {شیوه های نمایش تصویر زنان در آثار یک کارگردان از نسل جدید کارگردان های ایرانی و چگونگی بازنمایی شخصیت های زنانه و مردانه در این فیلم ها، موضوع این پژوهش است. سوال اصلی این تحقیق آن است که آیا تغییر ملموسی در شیوه های قدیمی بازنمایی زنان در مقایسه با مردان در سینما و استفاده از اسطوره های پیشین طبیعی جلوه دهنده نقش های اجتماعی آن‌ها رخ داده است یا نه؟ فرضیه ابتدایی تحقیق این بود که احتمالا در آثار سینمایی اصغر فرهادی به عنوان یک کارگردان نسبتا مدرن-که موفقیت های بین‌المللی به دست آورده و آثارش بعضا توسط منتقدان صاحب نام جهانی تمجید شده است- در مقایسه با دیگر کارگردان‌های ایرانی از بازنمایی نقش های اجتماعی زنان و مردان به شیوه های قدیمی خبری نباشد، اما نتایج تحقیق نشان دهنده ردشدن این فرضیه است. یافته های پژوهش نشان می دهد که در پس زمینه آثاری که از فرهادی در این پژوهش مطالعه شده است نیز، علی رغم نشان دادن تغییرات ایجاد شده در نقش های اجتماعی زنان و مردان و سپردن نقش های کلیدی به زنان، همچنان باورهای قدیمی درباره خصوصیات ذاتی جنسیت ها وجود دارد و مورد تاکید قرار می گیرد.}, keywords_fa = {بازنمایی,زن,مرد,سینمای ایران,نشانه,فیلم,ایدئولوژی}, url = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64572.html}, eprint = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64572_eb88b3fde844648094311a82393cb9e7.pdf} } @article { author = {Alimadadi, Mehrnoosh and Moridi, Mohammad Reza}, title = {The absent history of Iranian women painters A sociological study of women painters from constitutional revolution till Islamic revolution}, journal = {Sociology of Art and Literature}, volume = {9}, number = {1}, pages = {79-107}, year = {2017}, publisher = {Tehran University, Faculty of Social Science}, issn = {2538-5046}, eissn = {2980-8685}, doi = {10.22059/jsal.2017.221214.665454}, abstract = {The study of the history of Iranian fine arts shows the scarce contribution of female artists. In fact, Linda Nochlin with asking this controversial question that: “Why have there been no great women artists?” presents a challenge that can be traced universally. This study examines the role of female painters and the sexual aesthetics of their works between two key eras in Iran: The Constitutional Revolution and the Islamic Revolution. With Nochlin’s emphasis on the rarity of female artists, it is obvious that, in spite of their relatively strong presence, their artistic actions and technical evaluations has been almost neglected. Furthermore, there has been inattention to the influence of female painters in art schools and colleges in Pahlavi era; a period in which modern teaching methods were flourished. Using the sexual analysis in the artworks of women painters, this study tries to discover some reliable patterns. In fact its findings show that issues like “masculine modernism and the absent sex”, “reproduction of masculine look”, “rethinking of feminine mind” and “passive sexism” has grouped women artworks into different classes. Study of the modern female artists of Iran comprises a rich diversity in relation to social change and significant artistic alterations, from traditional and classic methods to using modern techniques.}, keywords = {women painter,Contemporary Iranian Painting,Degenderize,Feminine,rethinking Sexed}, title_fa = {تاریخ غایب زنان نقاش ایران مطالعه جامعه شناختی زنان نقاش؛ از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی}, abstract_fa = {مطالعه تاریخ هنرهای تجسمی کشور ایران نشان از ناگفته‌هایی دارد که زنان هنرمند در آن از سهم بسیار کمی برخوردارند. در واقع مطرح کردن این پرسش تاریخی توسط لیندا ناکلین که «چرا هیچ هنرمند زن مهمی در تاریخ وجود نداشته است؟» چالشی را ایجاد می‌کند که می‌توان در پی آن بدون در نظر گرفتن جغرافیای خاص به این مهم پرداخت. هدف از این مقاله بررسی حضور زنان نقاش و زیبایی‌شناسی جنسیتی نقاشی آنها در فاصله دو انقلاب مهم ایران، یعنی انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی است. بر پایه مولفه‌های ناکلین بر حضور کم‌رنگ زنان نقاش، بدیهی است کنش‌های نقاشانه و تعیین سطح کیفی آثار این نقاشان زن، علاوه بر افزونی حضورشان در این دوره تاریخی از توجه دور مانده باشد. افزون بر این تاثیر حضور برخی از زنان نقاش در دانشکده‌ها و هنرستان‌ها با آغاز دوران پهلوی و ایجاد موجی جدید از شیوه‌های نوین در امر آموزش نیز در تاریخ هنر مغفول مانده است. در این مقاله سعی شده با استفاده از تحلیل‌های جنسیتی در آثار نقاشان زن، به الگوهای قابل تاملی دست پیدا کنیم. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد شاخص‌هایی چون «مدرنیسم مردانه و جنسیت غایب»، «بازتولید نگاه مردانه»، «بازاندیشی ذهن زنانه» و «جنسیت گرای منفعل» نقاشی زنان را به گروه‌های مختلفی تقسیم کرده است. همچنین مطالعه آثار زنان نقاش تا پیش از انقلاب اسلامی، تنوعی از نگرش‌های متفاوت در ارتباط با نوسانات اجتماعی و تحولات چشمگیر هنری از شیوه‌های سنتی و کلاسیک تا بهره‌مندی از آموزه‌های مدرنیسم را در بر می‌گیرد.}, keywords_fa = {زنان نقاش,نقاشی معاصر ایران,جنسیت زدایی,جنسیت گرایی منفعل,جنسیت گرایی بازاندیشانه}, url = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64573.html}, eprint = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64573_2ccbaa55347df0b2514cf1fcc9349378.pdf} } @article { author = {Esmaeilzade, Kheyzaran and Shad Ghazvini, Parisa}, title = {Discourses of "nationality" and their role on development of Iran modern art trends in Pahlavi era With an emphasis on art patronage institutions as mediators}, journal = {Sociology of Art and Literature}, volume = {9}, number = {1}, pages = {109-132}, year = {2017}, publisher = {Tehran University, Faculty of Social Science}, issn = {2538-5046}, eissn = {2980-8685}, doi = {10.22059/jsal.2017.214360.665424}, abstract = {One of the most effective concepts in Iran modern art is "nationality". This paper concerns how this concept effects on Iran Modern Arts –focuses on Iran modern visual arts- and surveys the role of "government" and "political-cultural discourses" as "patronages of the arts," which work like mediators of these effects, during first and second Pahlavi eras. The hypothesis is the modern art trends, whether in the form of cultural policies or hegemonic intellectual discourses, are affected by patronages of the arts; and the purpose of the paper is access to various forms of the "nationality" operations, also find an explanation of "how" this concept shaped the form and content of contemporary Iranian artist’s trends and art movements in Pahlavi eras. This paper explains works or artistic trends affected by cultural and governmental policies which have similarities and differences in first and second Pahlavi. The writing method is analytical, and for this purpose, the library and historical documents are searched. As a result, the concept of "nationality" introduced as a central signifier, in both futuristic approaches like discourses such as "nation-state-building" and under that "nationalism" and "modernization", also in retrospect approaches like "Originalism" as well as "third world-ism, then proposed the resulting tendencies in the Iranian modern art.}, keywords = {Nationality,Cultural-political Discourses,Patronages of Art,Iran Modern Art,Art and Politics}, title_fa = {نقش گفتمان‌های متأثر از «ملّیت» در برساخت گرایش‌های هنر نوگرای ایرانِ عصر پهلوی (با تأکید بر نهادهای حامی هنر به‌عنوان میانجی)}, abstract_fa = {یکی از مفاهیم تأثیرگذار بر جریانات هنر نوگرا در ایران «ملیت» است. مقاله‌ی حاضر چگونگی این اثرگذاری را بررسی و در این راستا بر نقش «دولت» و «گفتمان‎های فرهنگی- سیاسی» به‌عنوان واسطه‌های این تأثیر تأکید می‌کند. فرضیه‌ی مقاله تأثیرپذیری هنر نوگرا از گفتمان‌های سیاسی و حامیان هنری است. و هدف، دستیابی به اشکال مختلف تأثیر مفهوم «ملّیت» و یافتن توضیحی برای «چگونگی اثرگذاری» و شناسایی و تدقیقِ «واسطه‌ها»یی همچون نهادها و گفتمان‌ها در شکل‌دهی به گرایش‌های فرمی و محتوایی هنرمندان و جریان‌های هنرهای تجسمی نوگرای ایران در هر دو دوره‌ی پهلوی اول و دوم است. مقاله با رویکرد مارکسیستی و منطبق با نظریه «وساطتت زیبایی‌شناسی» لوکاچ نوشته شده است. در نتیجه، مفهوم «ملّیت» به عنوان یک دال مرکزی در بسیاری از گفتمان‌های غالب نشان داده شده و انواع گرایش‌های منتج و متأثر از آن در هنر نوگرای ایران تشریح می‌شود.}, keywords_fa = {ملّیت,گفتمان‌های سیاسی- فرهنگی,حامیان هنر,هنر نوگرای ایران,هنر و سیاست}, url = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64574.html}, eprint = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64574_1c8b1e5ffef80241117d138c59e247b9.pdf} } @article { author = {khaleghpanah, kamal and Naseri, Jamil}, title = {Historical reconstruction and characterization style in salhaye abri: lukacsian reading}, journal = {Sociology of Art and Literature}, volume = {9}, number = {1}, pages = {133-158}, year = {2017}, publisher = {Tehran University, Faculty of Social Science}, issn = {2538-5046}, eissn = {2980-8685}, doi = {10.22059/jsal.2017.236301.665518}, abstract = {رمان تاریخی نه رمانی است که دربر گیرنده‌ی روایتی ساده و دم‌دستی از وقایع و مواد خام یک دوره تاریخی باشد. به نظر لوکاچ بر آن است که رمان تاریخی، عصاره‌ی انتزاع شده‌ی تاریخی است که جامعه‌ای از سر گذرانده. تاریخی که از خلال جریان‌های زندگی مردم عادی بازسازی شده و سعی در زنده کردن آن دسته از گرایشات مهم تاریخی دارد که برآیند ستیزشان، وضعیت کنونی جوامع را رقم زده است. موضوع رمان تاریخی نه روایت تاریخ از نگاه شخصیت‌های برجسته‌ی تاریخ، بلکه پرداختن به امور زندگی روزمره‌ی مردم عادی و به دست دادن دلایل عمل و انگیزه‌های گرایش‌های سیاسی-اجتماعی‌شان است. شخصیت‌پردازی یکی از مهم‌ترین ابزارهای فرمی است که رمان‌نویس در این راستا در اختیار دارد تا به بازسازی تاریخ نایل آید. لوکاچ بر آن است که شخصیت‌های رمان تاریخی باید در بستر زنجیره رخدادهای رمان شکل بگیرد نه اینکه حاصل توصیف دلبخواهانه‌ی مؤلف باشد. این پژوهش بر آن است که تمهیدات شخصیت‌پردازی درویشیان را در رمان سال‌های ابری مورد ارزیابی قرار دهد و، بر خلاف نظر برخی منتقدین، نشان دهد که وی از پس پرورش دادن کاراکترهای رمان خود از خلال زنجیره‌ی رخدادها برآمده است. روش به کار گرفته شده در این پژوهش خوانش دیالکتیکی لوکاچ از رمان تاریخی است.}, keywords = {روش دیالکتیکی,رمان تاریخی,شخصیت‌پردازی,علی‌اشرف درویشیان,گئورگ لوکاچ}, title_fa = {بازسازی تاریخی و سبک شخصیت‌پردازی در رمان سال‌های ابری: قرائتی لوکاچی}, abstract_fa = {رمان تاریخی نه رمانی است که دربر گیرنده‌ی روایتی ساده و دم‌دستی از وقایع و مواد خام یک دوره تاریخی باشد.لوکاچ بر آن است که رمان تاریخی، عصاره‌ی انتزاع شده‌ی تاریخی است که جامعه‌ای از سر گذرانده. تاریخی که از خلال جریان‌های زندگی مردم عادی بازسازی شده و سعی در زنده کردن آن دسته از گرایشات مهم تاریخی دارد که برآیند ستیزشان، وضعیت کنونی جوامع را رقم زده است. موضوع رمان تاریخی نه روایت تاریخ از نگاه شخصیت‌های برجسته‌ی تاریخ، بلکه پرداختن به امور زندگی روزمره‌ی مردم عادی و به دست دادن دلایل عمل و انگیزه‌های گرایش‌های سیاسی-اجتماعی‌شان است. شخصیت‌پردازی یکی از مهم‌ترین ابزارهای فرمی است که رمان‌نویس در این راستا در اختیار دارد تا به بازسازی تاریخ نایل آید. لوکاچ بر آن است که شخصیت‌های رمان تاریخی باید در بستر زنجیره رخدادهای رمان شکل بگیرد نه اینکه حاصل توصیف دلبخواهانه‌ی مؤلف باشد. این پژوهش بر آن است که تمهیدات شخصیت‌پردازی درویشیان را در رمان سال‌های ابری مورد ارزیابی قرار دهد و، بر خلاف نظر برخی منتقدین، نشان دهد که وی از پس پرورش دادن کاراکترهای رمان خود از خلال زنجیره‌ی رخدادها برآمده است. روش به کار گرفته شده در این پژوهش خوانش دیالکتیکی لوکاچ از رمان تاریخی است.}, keywords_fa = {روش دیالکتیکی,رمان تاریخی,شخصیت‌پردازی,علی‌اشرف درویشیان,گئورگ لوکاچ}, url = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64575.html}, eprint = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64575_490fd48084090f01f961d297abd33cff.pdf} } @article { author = {ziaee, hesam and safari, ali}, title = {The sociological survey of the Islamic Revolution poetry between 1357-1359}, journal = {Sociology of Art and Literature}, volume = {9}, number = {1}, pages = {159-182}, year = {2017}, publisher = {Tehran University, Faculty of Social Science}, issn = {2538-5046}, eissn = {2980-8685}, doi = {10.22059/jsal.2017.207037.665391}, abstract = {After the Islamic Revolution, great political, cultural and social evolutions lead to the formation of different discourses in Iran. Iran,s conditions after the Islamic revelution lead iran society to the new direction and this conditions naturally search their owns literature. So the conditions beagan to change quickly. The aim of this study was to investigate the sociological developments in the early years after the revolution and also how they are reflected in the poetry of mentioned period. On the political-social discourse can be divided into three. 1. Liberal Democrats 2. Marxist and socialist 3. Islamist religious. Although similarities such as revolution and Emam praised , criticized the government side, cite the martyrs, hope and … exist in poetry of these discourses. But there are also differences. For instance, in the liberal discourse, national and patriotic symbols are used. And Imam Khomeini is remembered as a national leader. But in the Marxist and socialist discourse, more issues of livelihoods, poverty and discrimination is expressed. And the Imam is remembered as the leader of people. While in Islamic discourse too much thought to religion, anti west, anti aristocratic cast, undermining national symbols and etc. And the Emam is remembered as mystical and spiritual leader}, keywords = {Society,Islamic Revolution,Persian Poetry,discourse,Analysis}, title_fa = {بررسی جامعه شناختی شعر انقلاب اسلامی حدّ فاصل سالهای 1357-1359 هجری شمسی}, abstract_fa = {پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تحولات گسترده ی سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در ایران، منجر به شکل گیری گفتمان های مختلف شد. هدف از این پژوهش، بررسی جامعه شناختی این تحولات در دو سال آغازین پس از انقلاب و چگونگی انعکاس آنها در شعر مقطع زمانی مذکور است. بر اساس دیدگاه های سیاسی- اجتماعی، این گفتمان ها را می توان به سه دسته ی کلی 1- لیبرال- دموکرات 2- مارکسیستی و سوسیالیستی و 3- اسلامگرا و مکتبی تقسیم کرد. اگرچه شباهتهایی نظیر ستایش انقلاب و امام(ره)، نکوهش نظام پهلوی، یادکرد شهدا، امید به آینده و ...در اشعار این گفتمان ها وجود دارد؛ اما تفاوتهایی نیز به چشم می خورد. به عنوان مثال در گفتمان لیبرال- دموکرات، بیشتر از نمادهای ملی و میهنی استفاده می شود و از امام خمینی(ره) به عنوان رهبرجنبش ملی یاد می شود. اما در گفتمان مارکسیستی و سوسیالیستی، بیشتر مسائلی نظیر معیشت مردم، فقر و تبعیض بیان می شود و از امام(ره) به عنوان رهبر خلق یاد می شود. . ضمن اینکه در گفتمان اسلامگرا و مکتبی نیز بیشتر به مسائلی نظیر اندیشه های دینی و مذهبی، غرب ستیزی، مبارزه با اشرافی گری، تضعیف نمادهای ملی و... پرداخته می شود و از امام(ره) به عنوان رهبری عرفانی و آسمانی یاد می شود.}, keywords_fa = {جامعه شناسی,انقلاب اسلامی,شعر فارسی,'گفتمان,تحلیل}, url = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64576.html}, eprint = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64576_885075b78a22ec7454c1c1aa92d8cd6d.pdf} } @article { author = {}, title = {شناسنامه و فهرست فارسی}, journal = {Sociology of Art and Literature}, volume = {9}, number = {1}, pages = {1-6}, year = {2017}, publisher = {Tehran University, Faculty of Social Science}, issn = {2538-5046}, eissn = {2980-8685}, doi = {10.22059/jsal.2017.64577}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {صفحات آغازین}, abstract_fa = {}, keywords_fa = {}, url = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64577.html}, eprint = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64577_c2e83e27ae3d6ecdca0fd6b6dbe1f18b.pdf} } @article { author = {}, title = {شناسنامه و چکیده انگلیسی}, journal = {Sociology of Art and Literature}, volume = {9}, number = {1}, pages = {-}, year = {2017}, publisher = {Tehran University, Faculty of Social Science}, issn = {2538-5046}, eissn = {2980-8685}, doi = {10.22059/jsal.2017.64578}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {شناسنامه و چکیده انگلیسی}, abstract_fa = {}, keywords_fa = {}, url = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64578.html}, eprint = {https://jsal.ut.ac.ir/article_64578_87adef6ddd2f253e40a7417e06cc2bda.pdf} }